Burned 1. Bölüm

tarafından **Serap^^mmm** Cuma Şub. 05, 2010 11:23 pm

Alıntıdır..

Heath kissed me slowly on the forehead before walking back to where he had been sitting. Soon he was fishing again.

"Heath . . . " I said slowly, quietly.

"What's up, Zoey?" He looked at me.

"I'm sorry," I whispered.

"Hey, don't be. There's nothing you could have done, Kalona was wayy too fast. Anyway, I feel more at peace now." He cocked his head to the side thoughtfully.

"That's not what I was apologizing for . . . though I am sorry for that, too." Somehow my voice didn't break. "I'm sorry for all the poo I dumped on you these past few months." Heath smiled at my use of the word 'poo'. "I'm sorry for being horrible to you, and for dragging you into all of this." I finished.

"Hey, Zo, I gotta admit I liked being dragged into it all. I got to spend time with you, and meet your new friends." He paused. "Speaking of, they're trying to save you as we speak. Go to them, Zo, if you're ready."

My eyes filled with tears. I didn't have time to question him, for when he spoke, Nyx appeared. As usual, she was incredibly and breathtakingly beautiful. Like when she had appeared to me and Aphrodite the week before, she was not solid but shimmered between me and Heath.

"Nyx? Why are you here?" I blurted.

She laughed, reminding me of wind chimes. "My u-we-tsi-a-ge-ya, I am here to talk to your consort. I want to congratulate him for taking his job so seriously and enthusiastically." She turned to Heath.

"I did not Mark you as my son, but today I think of you as my own. My son, you have done well in being Zoey's consort. You will be rewarded in death for your willingness, and for sacrificing yourself for young Zoey, just like her Warrior did. You both care for her very much, as I can see, and Zoey is a very lucky High Priestess indeed."

For once, Heath was actually paying attention to her, and not letting his eyes travel down from her face.

"Thank you, my son. You have played a very important part in Zoey's life, and you should be thankful that you were able to travel some of her journey with her. I am impressed by how much you love her, so much that all you want is for her to go back to her friends and be happy." Nyx looked at me.

"I don't want to go. Not yet," I said.

"But you do, Zoeybird. Remember, your first consort will be here, waiting for you when you will be able to see him again. Be thankful to him that he was so easygoing with your Warrior. Now, Zoey, it is time to leave and return to your friends."

I stared at Heath, and knew that I was ready to go. "Thank you, Heath. You know I love you, right?"

"Course I do, Zo. I love you, too. Go on, go back. And tell that Stark dude that he better treat you well, or I'll haunt him."

"Blessed be, Zoey Redbird. I will see you again soon."

"Blessed be," I said before everything faded.

____________________________________________________

Oturmadan önce beni yavaşça alnımdan öptü.Geriye doğru çekildi ve sonra tekrar beni öpmeye başladı.

"Heath.."dedim sessizce ve yavaşça...

"Ne var Zoey?" diye sorduktan sonra bana baktı.

"Üzgünüm..."diye fısıldadım.

"Olma.Yapabileceğin hiçbir şey yoktu.Kalona fazlasıyla hızlıydı.Her neyse şimdi daha rahat hissediyorum."dedi ve düşüncelere dalarak diğer tarafa doğru yöneldi.

"Bu aslında özür dilemek istediğim şey değil.Aramızda ki ....... bağ.Bunun içinde üzgünüm." sesim her nasılsa çatlak çıkmamıştı.

"Herşey için üzgünüm.Birkaç aydır olanları yırtıp atmak istiyorum."Heath dünyadaymış gibi gülümsedi.

"Seni bunların içine sürüklediğim için ve korkunç şeylere tanık olduğun için de üzgünüm."diye bitirdim.

"Hey Zo,evet hepsinin içine sürüklendim.Seninle vakit geçirmeyi sevdim ve arkadaşlarınla da tanıştım."ileri doğru gitti.

"Seni ve onları kurtarmak için konuştum.Eğer hazırsan onlara git Zo."gözlerim yaşlarla doldu.O konuştuğu için ona soru sormak için vaktim yoktu.

Tam bu sırada Nyx belirdi.Normal olarak o oloğanüstüydü ve nefes kesici güzelliğiyle bana Aphrodite'ı hatırlatıyordu.O canlı değildi ama Heath ve benim aramda parlıyordu.Işıl Işıldı.

"Nyx neden burdasın?"pat diye söylemiştim.Güldü.Sesi rüzgarın ahenkli sesi gibiydi.

"Benim u-w-tsi-a-ge-ya seninle refakatçin hakkında konuşmaya geldim.Onu bu çok ciddi işinden dolayı tebrik etmek istedim."dedi ve Heath'e döndü.

"Seni işaretlemedim oğlum.Ama bence bugün şimdi ağlıyorum ki sen özelsin.Oğlum sen Zoey'nin eşi olarak varoluşunu tamamladın.Ölümün için ödüllendiricekeceksin.Genç Zoey için savaşmaya gönüllü oldun ve onun için fedakarlık gösterdin.Sen onu çok fazla önemsiyorsun,görüyorum.Zoey bunun için çok şanslı bir yüksek rahibe doğrusu."bir kere için Heath gerçekten de dikkatliydi ve Nyx'in yüzünün yukarısına bakmadı.

"Teşekkür ederim oğlum,Zoey'nin hayatında çok önemli bir roldesin ve bunun için minnet duymalı.Onunla bu seyahati yapabildin.Onu bu kadar sevmen ne kadar da etkileyici.Onun için tüm bu istediklerin.O arkadaşlarına dönücek ve mutlu olucak."dedi ve Nyx bana baktı

"Henüz geri dönmek istemiyorum."

"Ama hatırla Zoey Kuş sen onu tekrar görünceye kadar o seni bekliyecek.Bunun için minnettar ol.Uysal savaşçı şimdi gitme zamanı geldi.Arkadaşlarına dönmek vakti."gözümü Heath'e diktim.Ona baktığımda gitme vaktimin geldiğini anlamıştım.

"Teşekkür ederim Heath.Seni sevdiğimi biliyorsun değil mi?"

"Tabi ki biliyorum.Bende seni sebiyorum.Hadi geri git ve Stark'a söyle başarısız olursa onun peşini bırakmam."

"Kutsanmaya Zoey Kızılkuş.Seni yakında tekrar göreceğim."dedi nyx

"Kutsanmaya..."dedim.